Napier / Reis naar Wellington / Wellington / de overtocht naar Zuidereiland

18-02-2015

Dag 14 – Woensdag

Reisafstand: 175 km

Art Deco

Vandaag staat een rit naar het oostelijke puntje van het Noorder-eiland gepland: Napier. Een niet al te lange rit, dus we doen het s’ochtends rustig aan. Geen straf want we staan immers heerlijk in het zonnetje aan Lake Taupo.

Jan is bezig met het verplaatsen en uploaden op de computer van de inmiddels 40Gb aan foto’s en filmpjes die we al hebben gemaakt. Corine is haar voetzolen in alle rust aan het verwennen. Om 11.30 uur vertrekken we. Het is een mooie rit. Eerst door een vlakte met alleen maar bossen met dennen. Daarna door de bergen heen. Na elke bocht weer een plaatje dat zo op de kalender kan prijken. Om 13.30 uur bereiken we Napier.

Voordat we de stad ingaan, hebben we nog even contact met het verhuurbedrijf van onze camper. Het toilet is sinds maandag defect en vooral s’avonds/s’nachts is dat niet prettig. Dan pas merk je hoe snel je verwend bent. In Napier zit een bedrijf dat het toilet zou kunnen repareren. We zitten er vlak in de buurt en de reparatie was zo gebeurd. Gelukkig ….  We gaan de stad in.

We vallen met onze neus in de boter. Napier is bekend van de Art Deco gebouwen. Het centrum staat er vol mee en vanaf vandaag start de speciale Art Deco week in Napier. Er rijden volop oude oldtimers en ook een deel van de bevolking loopt in kleding van de jaren 20-30 rond. Dit alles onder een staalblauwe lucht en aan een azuurblauwe oceaan.

Begin van de avond nog even boodschappen gedaan en onze camping opgezocht voor de overnachting. Pal aan het strand met uitzicht op Napier en Cape Kidnappers.

19-02-2015

Dag 15 – Donderdag

Reisafstand:  298 km

Dorst

De zonsopgang boven de oceaan om 7.00 uur hebben we vanuit ons bed via het achterraam bewonderd. Uiteindelijk om 8.15 uur opgestaan. Omdat het gisteren in Napier niet gelukt was bij de I-site (het VVV van Nieuw Zeeland) om verbinding met het internet te krijgen gaan we een andere optie proberen. Bijna elke dag werken we op de computer s’avonds ons reisverslag bij. Het lukt ons maar niet om via publieke wifi ons blog daarmee bij te werken en foto’s te uploaden. Vandaag gaan we de internetverbinding van de computer maar via de telefoon van Jan opzetten. Hieperdehiephoera, dat lukt. De verslagen worden ingekopieerd en een aantal foto’s die we met de telefoon hebben gemaakt kunnen we uploaden. Hopelijk hebben jullie er al van genoten.

Ondertussen tikt de tijd wel door en moeten we onze bezoek aan de kolonie Jan van Genten bij Cape Kidnappers een paar kilometer verderop cancellen. Het is inmiddels 11.30 uur en we moeten vandaag nog zo’n 300 kilometer rijden.

Na eerst nog zo’n 20 kilometer door een gebied met fruitteelt en wijngaarden te hebben gereden zien we dat het landschap er steeds meer dor uit gaat zien. De groene weiden zijn veranderd in bruin/beige vlaktes. Schapen en koeien eten alleen maar hooi. Er is hier dringend behoefte aan regen. In de afgelopen maanden is er een minimum aan water gevallen en ondertussen heeft de overheid toegezegd boeren in nood te helpen.

Ondertussen heeft onze camper ook dorst gekregen. We zijn na vertrek vanochtend nog geen benzinepomp (brandstofpomp) meer tegengekomen. Met nog 2 liter in de tank bereiken we Dannevirke. Pffff, even zweten …… Tank weer vol en verder.

Geleidelijk aan wordt het landschap weer groener en naarmate we dichter bij Wellington komen wordt het ook steeds drukker. Zo’n 25 kilometer voor Wellington hebben we wederom weer een prachtige stek gevonden aan de oceaan. Nu aan de westkust.

Wat zo leuk is in Nieuw Zeeland is dat je snel wordt aangesproken door locals met de vraag waar je vandaan komt. Zouden ze zien dat we niet we niet van NZ zijn …… Net toen we aan een wijntje en biertje zaten kwam er een echtpaar naar ons toe met diezelfde vraag. Uiteindelijk ben je zo weer 15 minuten aan het kletsen. Hartstikke leuk.

Morgen staat Wellington op het programma. Een bezoek aan het Te Papa museum, waar alles te vinden is over de geschiedenis van Nieuw Zeeland en wellicht nog een tramrit naar de Botanic Gardens voor een panoramaview over Wellington.

20-02-2015

Dag 16 – Vrijdag

Reisafstand: 84 km

Cultuur

Na weer een heerlijke nacht te hebben geslapen op weer een mooie campingplek, vertrekken we rond 08.30 uur richting Wellington. Onderweg nog even langs een dumpstation om de camper te legen met het vuile water, en te vullen met schoon water.

Net voor Wellingston staat er een dumpstation aangegeven. We rijden achter een grote vrachtwagen aan. Deze rijd dezelfde route als ons.  Aangekomen op het terrein staat de vrachtwagen stil op een groot rooster. Dit kan toch niet waar zijn, hij loost de hele handel uit zijn veewagen. Dit is geen dumpstation voor de camper. Op zoek naar een andere. We rijden naar Tawa 12 km terug, en kunnen eindelijk onze vuilwatertank legen en de andere vullen. Nu kunnen we naar Wellington. Het is een drukte van jewelste met verkeer. Na even zoeken hebben we een parkeerplaats gevonden vlakbij het Te Papa museum. Kost maar 30 NZD voor 6 uur. Het museum is gratis, een goede compensatie voor het parkeergeld.

We nemen eerst een kijkje bij de haven. Het is mooi weer, de zon schijnt en er is veel vertier.  Het Te Papa museum is erg mooi, groot en een must have als je in Wellington ben. We komen veel te weten over NZ. Cultuur, kunst, flora en fauna. En natuurlijk over de Maori.

We eten nog een Souvlaki bij de Greek food truck bij de haven, en vervolgen onze route door de stad. De Cable tram slaan we over, omdat de skyline van Wellington niets is in verhouding met die van Auckland. Dan liever de parlementsgebouwen bekijken. Erg mooi en statig.

Tijd voor een biertje, we vinden een leuke Belgische pub in de stad, het is een gezellige drukte. De wereld kampioenschappen cricket worden op dit moment in NZ gehouden. Uitgerekend vandaag, op het moment dat wij van onze Hoegaarden zitten te genieten, speelt NZ tegen Engeland. De wedstrijd wordt live uitgezonden op de tv, Iedereen is in euforie omdat Engeland wordt verpletterd door NZ.

Pizzaatje eten bij de Italiaan, en daarna rijden we naar de camping in Owhiro Bay Parade, onderin Wellington aan de baai. Wij zijn niet de enige die hier staan. Zo’n drukte hebben we nog niet eerder gehad. Dit komt omdat hier iedereen mag staan, ook met een personenauto. We zien hier alle vormen van kamperen, omgebouwde stationwagons, achterbank verwijderen, planken in maken, matras erop en slapen maar. Achterklep open en koken maar. Geweldig hoe simpel het ook kan!! Jenna nog een WhatsApp sturen want zij wordt vandaag 9 jaar.

21-02-2015

Dag 17 – Zaterdag

Reisafstand: 49 km

Afscheid en Welkom

Vandaag vroeg uit de veren, het heeft geregend, de lucht is grauw. Dit hebben we nog niet gehad tijdens onze reis. Koffie drinken, broodje eten, rugzak klaarmaken, reistabletten slikken. We maken ons op voor ons vertrek van het Noorder-eiland.

We vertrekken om 08.15 uur om naar de Ferry te rijden. Onze route gaat dwars door het centrum van Wellington. Gelukkig is het rustig op de weg, de winkels zijn ook nog niet open.

Bij de ferry aangekomen verloopt alles soepel. Als eerste mogen de campers aan boord. Juist op dat moment zien we dat we precies 2500 kilometer hebben afgelegd met de camper.

We zoeken een mooi plekje op de boot. Hé Jan, kijk ze hebben hier stop kontakten, we hadden gelukkig de computer in de rugzak gepakt! Zo, die zit aan de lader. Nu eerst ons reisverslag eens aftikken. Daar hebben we nu wel tijd voor.

De lucht klaart langzaam op. Het zonnetje komt te voorschijn en zo te zien komen we op een zonnig Zuider-eiland aan. We gaan straks eerst Picton maar eens in en bepalen daarna onze vervolg route. Wordt het eerst Queen Charlotte Drive, met heel veel bochten in de weg, of wordt het Blenheim met de wijnroute.

Vandaag nog even een hotel boeken in Auckland, voor onze terug vlucht van 15 -16 maart. Dit hadden we al gedaan, alleen bleken we deze geboekt te hebben van 15-16 februari. Ook in Nederland waren we blijkbaar al in vakantiestemming. Dit zal nog een hele klus worden omdat dan gelijk tijdig de halve finales WK cricket in Auckland gespeeld worden.

De zeereis is niet zo heel erg lekker voor Corine die toch echt geen zeebenen heeft ondanks de grote ferry. Door het bijwerken van het reisverslag verloopt de tijd snel. Zo nu en dan gaat een van ons naar het bovenste dek om wat foto’s te maken op het moment dat we het Noorder-eiland verlaten en op het moment dat we de Queen Charlotte Sound binnenvaren op het Zuider-eiland. Een gedeelte dat bestaat uit talrijke baaien en geliefd is bij o.a. wandelaars voor de meerdaagse wandeltochten.

Rond 14.15 uur kunnen we van de boot af en rijden we eerst naar het centrum van Picton. Het is er gezellig. Volop live-muziek, mensen die picknicken in het park, zeilbootjes die dobberen op het water, palmbomen, uitzicht op de haven, kortom een leuk welkom op het Zuidereiland. We hebben inmiddels besloten om het vandaag verder rustig aan te doen en richting Blenheim te rijden. In Blenheim nog een paar boodschappen gedaan, maar omdat het al 17.00 uur geweest is, zijn de meeste winkels al gesloten. We hebben een camping gevonden aan zee, waarvoor je eerst nog wel een grindpad van een 2 kilometer moet afrijden, maar aan het eind worden we weer beloond met een mooi uitzicht. We staan aan de monding van de rivier met uitzicht op de Cloudy Bay. Het heet: Wairau Diversion.